گسترش فرهنگ نماز و فراهم کردن زمینه آن از اهداف و دغدغه های مهم انبیاء عظام و به ویژه پیامبر گرامی اسلام (ص)، پیشوایان معصوم (ص) و فقها و عالمان تا امروز بوده است. با توجه به تأثیر نماز در شخصیت سازی جوانان که بیشتر گروه سنی دانشجویان از این قشر می باشند، این مسأله اهمیت بیش تری پیدا می کند که با نگرش به فایده های سودمند فردی، اجتماعی این فریضه بزرگ، همه دست اندرکاران (تعلیم و تربیت) به این امر مهم، بپردازند.

نماز عمود دین و از ارکان تکاملی اسلام است، حتی پیامبران بزرگ خدا که خود مقرب درگاه خدا و رابط بین او و افراد بشر بوده اند، نیز وظیفه داشته اند نماز بخوانند. که امام صادق(ع) می فرمایند:” احب الاعمال الی الله الصلوه و هی آخر وصایا الانبیاء”(صدوق 1406 : ج 1، ص 151) ]محبوب ترین کارها نزد خداوند نماز است و نماز آخرین وصیت و سفارش پیامبران بوده است[ نماز، سخن انسان است با خدا، و قرآن سخن خداست با انسان، ولی سخن انسان با خدا در نماز با کلام خدا شروع می شود، زیرا به غیر آن چه او به انسان آموخته ستایش او ممکن نیست. نماز، ریسمان اتصال عبد به معبود است. حضرت علی(ع) می فرمایند:”الصلوه قربان کل تقی” (نهج البلاغه، کلمات قصار، 136)  ] نماز، وسیله ی نزدیک شدن هر پرهیزکاری به خداست.[

نماز، روح انسان را به مبدأ هستی بخش مرتبط و متصل می کند و با این ارتباط، روح و جان آدمی را زنده، با نشاط و آرام می سازد و به فرموده خداوند:” الا بذکر الله تطمئن القلوب» (رعد/28) در سایه توجه به ساحت عظمت الهی و اقبال دل به سوی حضرت حق است که سلامت وآرامش روانی حاصل می گردد. آدم بی خدا، مضطرب و ناآرام است و با هر بادی به سویی می رود، اما با یاد خدا آرامش و سکینه و وقاری به دست می آورد که توفان های سهمگین هم نمی توانند او را بلرزانند، امام علی (ع) می فرمایند:”مداومه الذکر،قوه الارواح» (تمیمی آمدی، 1366 : 100) نماز، یعنی رابطه مخلوق با خالق هستی و موجب آرامش و سلامتی و سعادت فرد می گردد. با توجه به آثار حیات بخش یاد خدا، قرآن کریم در موارد فراوانی مؤمنین را به مداومت در ذکر و یاد خدا فرا می خواند:” یا ایها الذین آمنوا اذکروالله ذکراً کثیراً” (احزاب/41) ] ای کسانیکه ایمان آورده اید خدا را بسیار یاد کنید.